Izjava predsjednika Republike Srbije Aleksandra Vučića da želi najbolje moguće odnose sa Bošnjacima, te da je plan SDA da ukine entitet Republika Srpska, višestruko je indikativna za politiku koju vodi.
Najprije indikativno je da Vučić uporno naglašava da želi imati odnose s narodima, a ne s državom Bosnom i Hercegovinom, a s naročitom pažnjom izbjegava da govori o suverenitetu Bosne i Hercegovine s kojim očigledno ima problem.
Što se tiče Vučićeve izjave da ulaže u područja gdje žive Bošnjaci u Srbiji to mu je obaveza. A što se tiče pomoći BiH, najbolje bi bilo da Srbija plati dug Bosni i Hercegovini za korištenje hidroelektrana, potopljenog zemljišta i vodnog potencijala Drine. To se između ostalog odnosi na desetine miliona eura koje Srbija odnosno HE Bajina Bašta duguje Srebrenici, a čije bi izmirenje donijelo korist i Bošnjacima i Srbima u ovoj općini.
Također, da Vučić želi najbolje moguće odnose sa Bošnjacima i državom Bosnom i Hercegovinom, zasigurno bi predao visoke zvaničnike VRS Svetozara Kosorića i Radoslava Jankovića, koji su pred Sudom BiH osumnjičeni za genocid nad Bošnjacima, a trenutno se nalaze u Srbiji gdje ih državni organi kriju i štite.
Postavlja se pitanje je li „srpska snaga“ o kojoj Vučić govori u tome što je Republika Srbija jedina država u Evropi koja od lica pravde krije i štiti navedena lica koja su pred međunarodnim sudom, u presudi Ratku Mladiću, određeni kao učesnici genocida.
